Zij mochten ook mee.

Een dagje rust

Vandaag een rustig dagje. Op de hele vroege ochtend na dan. We konden online maar 2 nachten boeken en we willen nog een extra nacht staan. Op de meeste campings in State Parks heb je ook een aantal “first come first served” plaatsen. Ook hier, dus staan we op om 6 uur om de camper een twintigtal meter te verzetten naar zo’n vrije plaats. Dat is in 10 minuten gebeurd en dan gewoon lekker terug naar bed. Verder doen we vandaag niet zoveel, lezen en wat wandelen en genieten van de rust op de camping. Camping Iron Creek N 46.431 W -121.9841

Een reus geveld

Ons verblijf in het donkere bos.

1400 voeten hoog

We vertrekken vandaag naar Mount Rainier [62 op kaart] . Vanaf de camping is het 15 km. tot je in een dorpje bent en daar doen we inkopen in een supermarkt. Dan rijden we richting het Nationale Park. Het is maar een kleine afstand, ongeveer 100 km. Onderweg hebben we bij een dorpje goed bereik en daar stoppen we een tijd om de mail te checken en de site bij te werken. Nationale parken zijn mooi en hebben mooie kampeerterreinen, maar nergens wifi of verbinding met je telefoon. Dan rijden we door. Om 1 uur belanden we in een file. Die staat hier voor de ingang van het park. Het duurt anderhalf uur voor we binnen zijn. Het kampeerterrein ligt nog 15km verder en om drie uur zijn we daar. We lunchen en maken dan nog een wandeling langs de Paradise river. Dat is een stevige klim! ’s Avonds de Rangertalk. Dit keer over paddestoelen.

Water en verrottend hout

Knabbel en waar is Babbel

Vincent maakt een foto

MIST

Uitzicht

Vannacht begon het te regenen en ook deze ochtend is alles nat. We gaan toch naar Paradise waar een infocentrum is en kijken hoe het weer daar is. Het is maar een korte rit, maar het is erg mistig en regenachtig. Dat is dus voorzichtig rijden. Boven parkeren we de camper bij het infocentrum. Hier liggen nog dikke pakken sneeuw. En het miezert nog steeds. In het infocentrum is niet veel te beleven behalve een film over de berg in het theater. De wandelingen die je boven vanuit Paradise kunt maken zijn door de sneeuw die overal nog ligt niet mogelijk. We rijden terug naar Longmire waar een museumpje is. Maar ook hier pech, want er is geen elektriciteit en alles is dicht. Dan maar eerst lunchen in de camper en daarna alsnog naar het museumpje. Bij de camper komen we in contact met een familie uit Twente die 4 maanden door Amerika trekt. Hun drie jonge kinderen reizen mee. We hebben leuke gesprekken, wisselen informatie uit en drinken een lekkere kop koffie samen. Het weer is intussen gelukkig een beetje opgeknapt; een beetje.

Ver kijken was er niet bij

Toch nog iets gezien