Sicilië 2019

Afgelopen woensdag laatste werkdag (?) en op paasmaandag mijn verjaardag gevierd. Tussendoor de camper ingeruimd en het huis opgeruimd. Taarten en quiche gebakken. Nu op dinsdag eindelijk weg. Nog wat laatste dingen in de camper, een plant naar de buren en dan belt DEBA dat het onderstuk van de deur er is. Dan maar eerst daarlangs. Dan eindelijk op weg. We willen stoppen ergens in Luxemburg. Onderweg is het best druk en we staan toch een aantal keer in de file vanwege werkzaamheden aan de weg. We arriveren rond 4 uur in Dudelange op een bekende camperplaats. Helaas is die vol, maar we kunnen ook staan op de parkeerplaats die iets hoger ligt. We wandelen naar het stadje om wat te eten, maar er is niet veel open en dat wordt dan een te dure hamburger in een restaurant.

We rijden na het ontbijt al vroeg weg. Het is nog geen acht uur. We besluiten via Frankrijk te rijden en ons doel is Eguisheim, een stadje in de Elzas in de buurt van Colmar. Het is een makkelijke rit voor het grootste deel over de snelweg. De laatste 60 km gaan over de ballon d’Alsace. Dat is wel klimmen en dalen. Hier rijd je ook door kleine dorpjes en er wordt aan de weg gewerkt. Onderweg nog even een brood kopen en tegen half twaalf arriveren we op de camping Les Trois Chateaux. Er is nog keuze en we staan rustig. We eten voor het eerst dit jaar buiten en gaan dan te voet het stadje in. Dat is een 5 minuten lopen. Bij de VVV krijgen we een mooie stadswandeling met uitleg in het Nederlands. We volgen de route en het is een mooi stadje met heel oude huizen waarvan de meeste mooi zijn opgeknapt. Smalle straatjes met kinderkopjes. Vlak bij ligt een ooievaarspark. We zien dan ook een aantal ooievaars op hun nest zitten. Daarna terug naar de camping. Daar breekt een onweer los.

Na een licht ontbijtje ( geen broodjes op de camping) gaan we een eind fietsen. Ik heb een route uitgezocht en we hebben een kaart. Maar daar is ook alles mee gezegd. De route is erg slecht aangegeven en we rijden dan ook een paar keer verkeerd, maar uiteindelijk hebben we een mooie rit gemaakt. Wanneer we na 3 uur fietsen weer arriveren in Eguisheim met bijna lege accu’s trakteren we onszelf op een warme lunch in een van de vele restaurantjes van het stadje. Het is erg druk met veel toeristen. Vooral veel Chinezen zijn hier te vinden. Terug op de camping nog wat dingetjes doen voor de reis en lekker lezen.

Vandaag trekken we verder naar het zuiden. We willen via Duitsland. Vannacht heeft het al flink geregend, maar ook vandaag zal het bijna de hele dag regenen, en soms sneeuwen. We kopen brood en fruit bij de Aldi en gaan dan hup richting Basel. Voor de grens bij Basel een stuk file en dan verder Zwitserland in. Een 50 km voor de Gotthardtunnel eten we een stuk stokbrood en dan rijdt Vincent verder. Onderweg naar boven verandert de regen in natte sneeuw. Voor de tunnel is er zoals bijna altijd een grote file van ongeveer 30 minuten. Ben je eenmaal in de tunnel, dan is het goed rijden. Ook bij de grens een file en dan blijkt de camping in Ponte Tresa geen internet te hebben.
Dat hebben we toch echt nodig, omdat gisteravond een deelnemer mailde dat hij een vervanger had voor de reis. Vincent heeft hem doorgestuurd naar de recreatiecommissie om daar de vraag voor te leggen. Wel met de restrictie dat we het snel moeten weten ivm de bootreis. Dan rijden we door naar een andere camping aan het Lago Magiore. De weg er naar toe is mooi, maar wel smal en bochtig. Maar we staan nu hier voor 2 nachten en ook hier is internet uitgevallen ivm de hevige onweersbuien die er zijn geweest. Gelukkig kun je mijn telefoon als hotspot gebruiken.

Vandaag een luie dag. Gisteravond zijn we na het eten nog een eindje gaan lopen. dat is hier niet zo eenvoudig, omdat het eerste stuk langs een drukke weg loopt. Je loopt dus op de weg. Het beloofde fiets/wandelpad kunnen we niet vinden. Daarom gaan we vandaag op de fiets naar het dorp. Eerst inkopen doen in een supermarkt. Dat is niet veel. ’s Middags naar de markt. Vincent heeft geen overhemden met lange mouwen bij zich en ook geen trui. Gelukkig vinden we een mooie trui op de markt. Ook nog wat fruit en groenten. Verder wat luieren.

Een missie van jaren wordt vandaag volbracht. We gaan naar Piacenza om de Etruskische lever te bekijken. Jaren geleden hebben we dat ook al eens geprobeerd, maar toen was het museum dicht. Nu een hernieuwde kans. We vertrekken vroeg en om half twaalf zijn we op een camperplaats in Piacenza. Het is een gigantische parkeerplaats, maar het voelt niet veilig staan. Vincent wil verder rijden naar een plaats dichterbij het museum, maar in de stad rijden we ons vast. Dan maar terug naar de parkeerplaats. Bij de VVV vragen we een plattegrond van de stad en dan moeten we tot 3 uur wachten voor het museum opengaat. We wandelen wat door de stad en eten lokale specialiteiten buiten op het terras van een restaurant.
Tegen drie uur zijn we bij het museum en kan Vincent eindelijk de lever zien. Het echte exemplaar ligt apart in een ruimte waar met allerlei middelen de betekenis van de symbolen die op de lever staan worden uitgebeeld. Mooi gedaan. Dan bekijken we het archeologisch museum nog, maar daar zijn we zo doorheen. Dan op zoek naar een stek voor de komende dagen. Dat wordt Agliano Terme een 10-tal kilometer onder Asti. Met internet!!!!!

Vandaag een rustig dagje. Op je gemak de krant lezen, een boterhammetje eten en een wandeling naar het dorp. Die wandeling is toch een fikse tocht. Je moet een end omhoog. In het dorp zijn we net op de verkeerde tijd. De VVV is al dicht, maar er staan borden met wandelingen en we doen een stukje van een wandeling terug naar de camping. Voor een gedeelte dwars door de velden met druiven. Dat is hier wel een dingetje. Hier wordt de duurste en beste wijn van Italië verbouwd. Op de camping zijn inmiddels medereizigers gearriveerd en ’s avonds drinken we bij hen een kop koffie en een borreltje.

Alweer een zonnige dag. We ontbijten met heerlijk bruin brood vers van de camping. Daarna draai ik een was. Makkelijk want je kunt gewas ophangen bij het washok. Met de fiets boodschappen doen bij de Conad en ’s middags wat hangen en een spelletje doen. Van de buren horen we dat een van de medereizigers met autopech in San Remo staat. Maar te hopen dat de auto op tijd is gemaakt. ’s Avonds een pizza eten in het restaurant van de camping. Gelukkig belt Riny van Pinxteren ’s avonds met het bericht dat hij een leencamper krijgt en dat zijn camper naar Nederland wordt gebracht naar een Fiatgarage. Dan kan hij toch de hele reis nog mee.  

Het wordt weer een mooie dag. Nog steeds zonnig en niet al te warm. Ik mail naar de bootmaatschappij om de nieuwe gegevens door de sturen. Daarna gaan we een stukje fietsen. Het is behoorlijk klimmen en het is weer niet goed aangegeven. We blijven niet lang weg. Dan maar wat lezen en luieren. We spelen een rondje canasta en verder wat breien en lezen.

Vandaag vertrekken we naar Genua. Eerst even tanken en dan op naar Ovada. We slaan drank in voor het HH morgenmiddag en gaan door naar Genua. Eerst een stuk over smalle weggetjes, maar het laatste stuk doen we toch over de snelweg. We zijn tegen 1 uur op de camping. Daar blijken al 4 campers van de groep te staan. Na het eten even opnieuw kennismaken en luisteren naar de verhalen. Veel mailtjes en appjes vanwege mijn verjaardag. Het weer is hier niet zo mooi als in de bergen. Het is een stuk kouder en het waait flink. Ook af en tegen een buitje. Gelukkig zijn de voorspellingen voor Sicilie beter. In Nederland wordt het dit weekend winters. Internet op deze camping is prima. Gelukkig ook hier bij de prijs inbegrepen.

Vandaag begint de reis echt. Van lieverlee komt iedereen binnengedruppeld. De laatste is er pas tegen 6 uur. Iedereen zonder verdere problemen gearriveerd. ’s Morgens nog een telefoontje van de GNV over de campers en de inzittende. Ik dacht toch dat ik dat goed had doorgegeven. Maar geen nood, we krijgen de groepstickets doorgemaild. Bij de camping zijn ze zo aardig om ze uit te printen. Hier moeten we morgen mee naar de maatschappij om de tickets voor de gasten te krijgen. Ook moeten we van ieder het paspoort meenemen. Geen kopie. Om 7 uur de eerste bijeenkomst. We hebben voor limoncello en andere drank gezorgd en wat te knabbelen erbij. Verloopt allemaal voorspoedig.

We doen rustig aan deze ochtend, en vertrekken tegen half 2 naar de haven in Genua. Daar aangekomen blijkt dat we veel te vroeg zijn. Pas om half vier mogen we het haventerrein op. Dan gaan we maar 2 uur ergens parkeren. Wanneer we terugkomen blijkt dat er een fout gemaakt is in de ticket. Een nummerplaat van een auto is verkeerd. Ik moet de auto bij de ingang laten staan en Vincent gaat naar boven naar het kantoor. Daar komt hij in een verschrikkelijke bureaucratie terecht. Het vervangen van het ticket is redelijk snel gebeurd, maar het verkrijgen van individuele tickets is een andere zaak. De dame achter de balie is erg formeel en wil de paspoorten per koppel op volgorde krijgen. Eerst volgens het ene formulier en dan volgens het andere. Vincent gaat maar naar de auto. Ik werk de zaak verder af. Eindelijk heb ik de tickets. Dan iedereen een ticket voor de auto en een voor een hut. Op naar de wachtrij. Daar staan we in de zon en het duurt tot in de avond voor we de boot opkunnen en tegen elf uur varen we. Ieder heeft een hut ook de hondenbezitters en dan drinken we nog even wat in de bar.

Een lange saaie dag. Langzaam opstaan, een fijne douche in de kamer en dan ontbijten in de bar. Wat praten, wat eten, wat lezen en breien. Vincent wordt tijdens de lunch ziek en ligt een paar uur op bed. Zee ziek. Hij is niet de enige. De zee is nogal ruw en het schip gaat nogal heen en weer. Maar we zijn een half uur vroeger in Palermo en voor het donker zijn we allemaal op de camping. De camping is dan ook meteen vol. Ik maak nog wat eten en dan gaan we naar het restaurant om wat afspraken te maken.

Om negen uur is iedereen paraat om met de bus naar Monreale te gaan. Het is nog een heel eind door het drukke verkeer. We zijn er om kwart voor tien en dan gaat iedereen naar boven. Enkelen nemen een taxi naar het plein. Om elf uur gaan we weer verder, terug naar Palermo. we worden afgezet bij Puerta Novo en we worden om 4 uur weer opgehaald bij teatro Massimo. Ans van Tonnie is ziek, heeft wondroos en moet naar een arts. Vincent gaat met hen mee naar het ziekenhuis. Ik sluit me aan bij een ander groepje en dat houdt van winkelen. Maar om 4 uur terug bij de bus. Ans heeft medicijnen gekregen en is weer wat opgeknapt. ’s Avonds is het welkomstdiner in een visrestaurant in het dorp. La antica tratoria. Een fantastisch diner, met een enorm gevarieerd voorgerecht. Risotto met vis en citroen. Een heerlijk gepaneerd stuk zwaardvis en granita van citroen. Iedereen was vol lof.

Vandaag een rustdag. Enkele mensen gaan fietsen, veel gaan het dorp in, een paar op de motor weg en een paar met een taxi naar de crypte van de kapucijners. Wij wandelen ’s morgens een eind door het dorp. Langs de haven en dan de weg naar het station. Dat ligt toch redelijk dichtbij. een heel nieuw gebouw. Iets verder dan de bushalte naar rechts ( tussen 166 en 168 in) en dan weer rechts en dan ligt het aan je linkerhand. We kopen vis ( orate) en fruit bij een stalletje en gaan dan rustig terug naar de camping. ’s Middags wat praten en rondlopen en na de bijeenkomst nog een eindje lopen en het eerste Italiaanse ijsje eten.

We gaan betalen en ik rijd voorzichtig de camping af. Er is markt in Sferrecavallo. Bij de Auchan stoppen we en slaan alcohol en wijn in. We kopen ook een cadeautje voor de jarigen. Daarna is het mooi rijden en zijn we tegen 12 uur op de camping. Zoals de vorige keer is ook nu alles weer perfect geregeld. vanaf 1 uur komt iedereen zo zachtjes aan binnen. Vanavond speelt Ajax en Vincent regelt dat we in het restaurant samen kunnen kijken naar de wedstrijd. Om 18.00 uur is er een welkomstcocktail buiten bij het restaurant. Een spectaculaire show van drankjes en hapjes. Vanavond hoef ik niet meer te eten. We gaan tegen 9 uur naar de wedstrijd kijken en na de eerste helft vind ik het genoeg en gaan wij terug naar de camper.

Toch te vroeg terug gegaan, want Ajax heeft alsnog verloren. Op deze vrije dag doe ik eerst de was en dan gaan we een stuk fietsen. Naar de vuurtoren van San Vito. Het is een beetje klimmen en dalen, maar met de elektrische fietsen is dat geen probleem. Op weg naar de vuurtoren komen we door het dorp en bekijken daar de kerk. Er zijn meer groepsleden die net als wij naar de vuurtoren gaan. Bij de kerk komen we ze tegen. Het dorp zelf is een toeristendorpje, met veel winkeltjes en horeca. Op weg terug probeer ik postzegels te kopen bij het postkantoor, maar daar verkopen ze geen postzegels. Die verkopen ze bij de tabachi. Dan daar maar een kaart en zegels. Nog een bezoekje aan de supermarkt en dan gaan we de 5 kilometer weer terug naar de camping. ’s Middags speelt Jan op zijn keyboard in de camper en stilaan komt de hele groep gezellig luisteren. Een drankje erbij en uit veel campers komt wat te eten en dat gaat de groep rond. Veel mensen zij er vandaag op uit geweest met de fiets. Sommigen zijn bijna tot in Erice gekomen. Ze hebben op de terugweg het pad langs de zee genomen. Dat is niet verhard, maar met de fiets goed te doen. Anderen zijn naar het natuurgebied gefietst ( veel klimmen) Het weer is nog steeds schitterend.

Vandaag vertrekken we naar Selinunte. Camping Athena. We rijden redelijk vroeg weg en willen eigenlijk nog langs het museum in Marsala gaan, maar er is een manifestatie aan de gang en parkeren wordt moeilijk. Dan rijden we maar door naar de camping. We arriveren rond 12 uur en maken afspraken over het diner: om 20.00 uur en wat we zullen eten. Ik inspecteer het sanitair en dat is eenvoudig, maar schoon. De eersten arriveren al vroeg ( rond 2 uur) en voor 6 uur is iedereen binnen. Het is nog steeds schitterend weer. Vincent rijdt naar de opgraving om te kijken wat er kan. ’s Avonds diner ( erg eenvoudig, maar wel lekker) De muziekgroep die we al jaren kennen speelt weer. Het groepje Brabanders maakt wel erg veel lawaai en daar storen enkele mensen zich aan. Maar geen onvertogen woord. Ook Enzo kan het niet laten en zingt weer een paar nummers. Na afloop nog even napraten met een paar mensen en dan bed in.

Vroeg op en een douche, want om 8 uur komt de bakker. Hij heeft bruin brood, maar dan 6 in plaats van 3 broden. Gelukkig kan ik er nog een paar kwijt. Dan om 9 uur op de fiets naar de opgraving. Daar in treintjes naar de eerste tempel ( de enige die weer is opgebouwd) We rijden ook nog naar de Acropolis en na 2 uur gaan de meesten weer naar de camping. Enkelen gaan koffie drinken in het dorp. ’s avonds een bijeenkomst en morgen weer verder.

Moederdag en voor alle vrouwen is er een flesje limoncello. Gisteren heeft Vincent dat al gegeven aan de mannen zodat ze dat vanmorgen kunnen geven. Wij vertrekken naar Agrigento en komen daar al rond 11 uur aan. Men heeft een aantal plaatsen gereserveerd en we staan in 2 groepen. We gaan na het installeren eerst boodschappen doen aan de overkant. Het fruit en de groenten zijn hier erg duur. We nemen dus niets van dat mee. Wanneer we afgerekend hebben zit er buiten een mannetje dat groeten en fruit uit eigen tuin verkoopt. € 1 voor een volle tas sinaasappelen ( om te persen) en € 2 voor een tas met bloemkool en savooiekool.
Dat is net wat we nodig hebben. De eersten komen al vroeg op de camping ( voor de GP van Spanje) en de laatste is er om 5 uur. Het waait hard en het weer is niet zo mooi als de laatste dagen. Hopelijk morgen beter weer.

Een vrije dag. Veel mensen gaan vandaag fietsen naar de stad. Maar een paar gaan naar de opgravingen. Wij gaan met de bus naar de stad. Dat is erg makkelijk, want de bus stopt naast de camping. We rijden mee tot het busstation en vlak bij het station is de VVV. Daar krijgen we een duidelijke kaart van de stad. We lopen eerst naar het klooster van de Santo Spirito. Daar bekijken we het klooster en de tentoonstelling. De kerk ernaast wordt bewaakt door een non. Ze vraagt eerst een gift voordat we de kerk in mogen. Dan verder lopen trap op en trap af. Vandaag lopen we erg veel trappen. We komen langs verschillende kerken, maar ze zijn allemaal dicht, zelfs de duomo. Het Teatro Pirandello is ook dicht. Misschien omdat het maandag is. We lunchen uitgebreid bij een restaurantje in een zijstraatje van de Via Athenea. Daarna terug lopen naar de bus en tegen half drie zijn we weer op de camping. We hebben HH en vieren de verjaardagen. De boel wordt versierd en Jan zorgt voor muziek. Het wordt een leuke en gezellige middag/avond.

Naar de camperplaats Giotto. We gaan eerst bij de Lidl inkopen doen en gaan dan door naar de camperplaats. Het is een groot complex en we denken nou hier kunnen we goed staan, maar!!!!!!!!! De Dissel ( de Nederlandse caravanclub) staat er ook met 10 caravans. Onderling spreken we af dat zij boven staan en wij beneden. Maar dan blijkt er ook nog een club met Duitsers te komen. allemaal van de reuzencampers. Gelukkig maar 5. Maar de leider draait de camper zo dat Peter er niet meer uit kan. Wanneer Vincent daar een opmerking over maakt tegen hen is het hek van de dam. Hoe durft hij zo brutaal te zijn. Er wordt flink gescholden . Dan komen er meer mannen , Tonnie, Peter en Frans, zich er mee bemoeien. Vincent loopt intussen naar de campingbaas. Het loopt hoog op als de Duitser zegt Je bent zeker boos omdat Ajax verloren heeft. Dan komt de oorlog erbij. en zegt Peter: Verloren; jullie hebben de oorlog verloren. Verder gaat het niet, want dan komt de campingbaas en moeten de Duitsers toch anders gaan staan. Het is vandaag niet het lekkerste weer. Veel stevige buien. De camperplaats valt afgezien van het overboekt zijn ook tegen. Er is geen stroom voor iedereen en er zijn geen douches en er is maar 1 wc. Hier komen we volgende keer niet meer terug. De maaltijd in het restaurant was super. Dat dan weer wel.

Vandaag al vroeg naar Villa Casale. Om 9 uur moet iedereen er zijn. Dan is het nog rustig. Gelukkig lukt dat en om 9 uur gaan we naar de kassa en de ingang. Henk en Coby op hun scootmobieltje. Zij nemen samen met Vincent de invalideningang. Je kunt dan zonder trappen te hoeven lopen ook een gedeelte van de opgraving zien. Het is vergeleken met 2 jaar geleden super rustig. Op het gemak loopt iedereen langs de mozaïeken en waar nodig leg ik uit wat er te zien is.

Wanneer we klaar zijn wordt duidelijk waarom we zo vroeg zijn. Tussen 10 uur en half elf stromen de bus vol toeristen binnen en kun je je niet meer bewegen en zeker niets meer zien. We rijden door naar de camping aan de kust. Om half 6 een welkomstdrankje en hapje van de camping. Een verhaal van Vincent over een spionagezaak in WO II en na afloop is de grootste honger weg. Wij delen een pizza en drinken dan samen met Tonnie en Rinie nog een kop koffie in de bar.

Het heeft tegen de ochtend verschrikkelijk geonweerd en geregend. De mensen die van plan waren hier een nachtje te blijven en Noto over te slaan zien daar toch maar van af. De zee is echt onstuimig. De bakker is er prompt om kwart over acht en na het ontbijt met cornetti con crema gaan we afrekenen.
Dan rijden we door naar Noto. dat gaat zonder problemen en om 11 uur zijn we op de camping. Vincent rijdt met de fiets naar het stadje om geld en dan komen de eersten al weer binnengedruppeld. Het is volgend weekend feest in Noto en er is nu al markt en kun je zien waar de bloemen komen te liggen. Wanneer iedereen binnen is gaan wij ook op de fiets de stad in. Het is nog geen 10 minuten rijden. We parkeren de fietsen en lopen verder. Kopen cadeautjes voor de huwelijksfeesten van 3 koppels en een kettingslot voor de fietsen. Dan lopen we rustig terug.

Vandaag naar Syracuse. We vertrekken al vroeg tegen 9 uur. Eerst betalen natuurlijk en we krijgen een zak citroenen van de eigenaresse. Dat is mooi voor de limoncello van vanavond. Eerst boodschappen doen bij de Lidl ( nog meer citroenen) en dan verder. Af en toe hele smalle straatjes maar we komen tegen elf uur in Syracuse. We staan net als 2 jaar geleden en er zijn zowaar meer elektriciteitspunten. Omdat we hier pizza willen eten, gaan we na de lunch op zoek naar een restaurant en de baas van de camperplaats geeft ons een adres op loopafstand. Daar maken we afspraken voor de maaltijd van morgenavond. Dan terug naar de camperplaats waar iedereen in de loop van de middag arriveert. De meesten zijn blij verrast, want hadden een soort openbare parkeerplaats verwacht. Dan is het staan op een grasveld tussen de bomen een leuke verrassing. Een aantal gaan de stad al in, de rest blijft lekker zitten in de zon. ’s Avonds gaan we samen limoncello maken. Altijd weer een leuk onderdeel van de reis.

Vandaag een vrije dag met om 16.00 uur weer een feestje omdat er 3 koppels hun huwelijksverjaardag vieren. Wij gaan ’s morgens op weg met de fiets. Eerst naar de catacomben San Giovanni en daarna naar het museum Paolo Orsi. In de catacomben krijgen we een Engelstalige rondleiding. Enkele scholieren hadden als taak om een stuk van de rondleiding in het Engels te geven. De catacomben zijn een heel groot complex. Ze werden vanaf het begin gebruikt als begraafplaats. In het museum ligt een heel mooi marmeren deksel van een sarcofaag. Verder is er een mooie muntenverzameling. we zagen ook het skelet van een oerolifant en veel bodemvondsten uit de historie van Syracusa. Om 16.00 uur het feestje voor de drie koppels. Jan en Annie met sukerbolle ( suikerbrood) en de anderen met hapjes. Wij zorgden voor de drank.

Vandaag gaan we verder naar Catania. We doen onderweg nog boodschappen bij de Lidl en arriveren al om 11.00 uur op de camping. Het zal passen en meten worden, maar we komen er wel uit. Wij staan zelf onder de bomen in een uithoek van de camping. Het lukt om iedereen een behoorlijke plaats te geven. Maar 6 campers hebben ontvangst. Tja dat gaat zo hier. Peter en Reino zijn daar niet tevreden over en willen hun camper verzetten. Maar dat kan niet zeggen wij. Op deze camping is voor het eerst sinds een week weer goed internet.

Iedereen vroeg eruit voor de broodjes ( half acht) maar maar de helft is geleverd. dan delen we maar. De andere helft komt om kwart over acht. Om half negen vertrekt de bus naar de Etna. Zoals bij de andere reizen is dit het hoogtepunt van de reis. Vandaag ligt er behoorlijk veel sneeuw boven en het is ijzig koud. Dat komt vooral door de harde wind. Maar iedereen behalve Ton gaat in de kabelbaan naar boven en daarna met de fourwheeldrive bus nog eens 300 meter hoger. Dan kun je met een gids nog hoger klimmen, maar de helft van de groep gaat weer naar beneden. Vincent gaat mee. Ik blijf boven en vang de mensen op de toch nog terugkomen. De echte stoere binken maken de tocht af en dan gaan we gezamenlijk weer naar beneden, Dan een pranzo in een restaurant ( vorige keer was het beter) en voldaan terug naar huis.

We gaan vandaag met de bus naar Catania. Eerst linksaf de camping uit en dan een eind lopen voor je bij de Tabakswinkel en de bushalte bent. We stappen uit bij de Via Ethnea en lopen richting de burcht van Frederik II. Eerst bezoeken we het Romeins theater en op zoek naar het kasteel belanden we op de vismarkt. Een eindeloos aantal kraampjes met vis, groenten en fruit, en andere etenswaren. Veel mensen. Een gezellige boel. We vinden uiteindelijk de burcht, maar bezoeken de tentoonstelling niet. We gaan lekker eten en stappen weer op de bus. Op de camping een spontaan feestje met Jan als organist. Van de campingbaas krijgen we een 5 literpak wijn.

Vandaag vertrekken we naar de volgende camping. Deze is nieuw voor ons en we willen er al vroeg zijn. We krijgen prima plaatsen. Ruim en zowel zon als tv ontvangst. Gelukkig voor Jaap en Renate ook een schaduwplek. Het geheel ziet er verzorgd uit. Net sanitair. We komen nu voor de derde keer deze reis de Nederlandse caravanclub De Dissel tegen. Ook staat de ANWB hier. De camping ligt aan zee en er is een mooi zandstrand en een zwembad. Veel mensen gaan nog lekker zonnen op het strand.

De bus naar Taormina is er om half tien. Henk en Coby gaan mee met hun scootmobiel. Tonnie, Ans, Geja en Edwin gaan op de fiets. Boven stappen we uit en lopen naar het centrum van het stadje. De meesten gaan eerst koffiedrinken, maar wij lopen door. Jan en Annie ook en samen gaan we eerst naar het Grieks/Romeinse Theater. Jammer dat je niet overal kunt lopen, omdat ze bezig zijn met het opbouwen van een podium. Maar we lopen een stuk naar boven in het theater. Vandaar krijg je een goede indruk en het uitzicht op de kust is prachtig. Dan lopen we de hoofdstraat in en lopen hem helemaal door tot voorbij de laatste poort waar een kerk staat met een mooie grote kerststal erin. De Neumachie is verstopt achter een aantal restaurants, maar we vinden hem toch. Eten doen we in een van de dure restaurantjes in Taormina. Een bord pasta en een glas wijn voor elk is hier nog duurder dan een complete pranzo 2 dagen geleden in Catania. Op de terugweg naar de bus kopen we voor de kleinkinderen een souvenirtje. Net op tijd zijn we bij de bus.

Vandaag een vrije dag. ‘sMorgens wat opruimen en lezen. Eigenlijk de hele dag niets doen. Sommigen gaan naar het strand, anderen maken een tochtje op de motor. Tegen 4 uur haalt Jan zijn keyboard te voorschijn en klinkt er weer gezellige muziek. ( Sommige andere campinggasten (ANWB) vinden het niet zo gezellig, maar het is midden op de dag dus.) Iedereen komt erbij zitten en we schenken de wijn die we op de vorige camping hebben gekregen. Nu kun je zien wat er allemaal uit de krochten van de campers te voorschijn komt. Van blokjes kaas tot pinda’s en stukjes worst, walnoten, toastjes. Je kunt het zo gek niet bedenken.

We vertrekken al vroeg. Gisteravond hebben we betaald, dus kunnen we nu snel weg. We nemen de aanbevolen route door het binnenland. Dit keer rijd ik. Het is een erg mooie route. Goede weg, weinig verkeer en veel klimmen en dalen. Prachtige uitzichten op de Etna. Onderweg loslopende koeien en geiten. Veel leegstaande huizen en gebouwen. Hier woont niemand meer. Maar een prachtige route. In Marinello staan we als vanouds onder de bomen. Een paar mensen hebben twee campings geleden geen tv ontvangst gehad en we zorgen ervoor dat die nu wel tv hebben. Een beetje regen, maar de bijeenkomst om 7 uur kan gewoon doorgaan.

Vroeg op vandaag. Om 8 uur staat de bus er en om 9 uur vertrekt de boot. Henk en Coby gaan met de scootmobiel mee. Het is vandaag een bewolkte dag en het waait wat. Eenmaal aan boord blijkt het toch behoorlijk te waaien. De zee gaat behoorlijk te keer. Eenmaal op Tindari is het wat minder, maar er valt toch een stevige bui wanneer wij boven in de kerk zijn. Vincent wil nog een goede foto maken van het zilveren beeld van Bartelomeus met zijn vel over zijn arm. Daarna lopen we de opgravingen langs, drinken ergens een kop koffie en snuffelen wat in de winkeltjes. Dan naar Vulcano voor de lunch. Weer bij Vincenzino. Ik ben er niet kapot van, maar we krijgen geen klachten dus!!!!!!!.
Dan nog wat rondlopen op het eiland. Kijken bij de zwavelbaden en naar de zee. Door de wind zijn er veel golven en kun je niet zien dat er warme bronnen in de zee liggen. De terugweg is een drama. Veel mensen worden zeeziek door het schudden van de boot. Maar wanneer we om half zeven aan belanden op de camping is alles weer ok.

Een vrije dag, waarop Ted tegen het einde van de dag paella gaat maken. Een aantal mensen zorgt voor de ingrediënten en Josee is benoemd tot chef snijwerk. Wij fietsen om zeevruchten te scoren. We gaan eerst naar de viswinkel in het dorp. wanneer we aankomen is de viswinkel onbemand. De deur is open, er ligt vis, maar ook na herhaald roepen komt er niemand. dan stopt er een auto en het blijkt de opa van de eigenares te zijn. Die dame zit in de bar, maar komt toch tenslotte. Hier halen we mosselen en garnalen. Dan op zoek naar vongole. Die heeft zij niet en ook de supermarkt verkoopt alleen diepgevroren. We nemen toch een pakje mee. Dan naar het volgende dorp naar een grotere supermarkt. Daar wel vis, maar ook geen vongole. Dan kopen we daar ook maar diepvries. Ted rijdt intussen op zijn scooter de omgeving af om kippendijen te scoren. ‘a Middags tegen 4 uur gaan we snijden en ik maak de mosselen schoon. Die zijn heel wat viezer dan in Zeeland. Er worden pannen bij elkaar gezocht en dan kan er gekookt worden. Tonnie en Riny en Jan ( de Vries) gaan de paella bakken onder supervisie van Ted. Dat is een groot succes en er wordt heerlijk gesmuld.

Vandaag verplaatsing naar Rais Gerbi. Iedereen komt in de loop van de dag aan. Er is hier een mooi zwembad en daar wordt druk gebruik van gemaakt.

De dag begint met de val van Hennie. Ze heeft veel pijn en is even buiten westen geweest. Er wordt een ziekenauto gebeld en Hennie en Walter gaan naar het ziekenhuis in Cefalu. Wij blijven nog even op de camping. Een aantal mensen gaan op de fiets naar Cefalu. In de loop van de middag gaan wij met een taxi naar het ziekenhuis. Walter heeft hulp nodig. Er is nog steeds niets gebeurd met Hennie, behalve foto’s gemaakt. Volgens Walter willen ze vrijdag opereren en moet ze hier nog een week blijven. Wanneer ze weer bij de dokter moeten komen gaat Vincent mee en dan wordt besloten dat Hennie gewoon mee naar huis gaat. De arm wordt gefixeerd en dan moet ze in Nederland naar het ziekenhuis. Met de taxi gaan we weer terug naar de camping. Toch nog een beetje goede afsluiting, want iemand in zijn eentje achterlaten op Sicilie is ook niet leuk. Dan volgt ’s avonds een prima afscheidsdiner met muziek. De zangeres van 2 jaar gelden is er weer en brengt de mannen het hoofd op hol.

Voor de meesten een dagje op de camping. Nog een keer het zwembad in etc. Vanavond om 7 uur wordt iedereen verwacht bij de haven van Palermo voor de terugreis.. Wij gaan voor we bij de haven zijn nog kijken in Sagunto waar een oude stad ligt. Boven op een berg met een mooi uitzicht naar de zee en bijzondere gebouwen. De inscheping en controleren van de paspoorten gaat dit keer veel sneller dan in Genua. Dan volgt nog een saaie dag op de boot. In de nacht van donderdag op vrijdag een uitbarsting van de Etna. Ee vreemd gezicht om die rookpluim op 600 km. afstand te zien. Na de ontscheping naar Ovada en dan op zaterdag in een ruk naar huis.