Mezzogiorno 2018

vertrekken we ’s morgens om 9 uur uit Oud-Vossemeer. Eerst even tanken en dan rijden we via Bergen op Zoom naar Antwerpen. Daar gaat het richting Luik. We rijden rustig door. Een stop om 11 uur met koffie en een stuk aardbeivla ( restje van gisteren) en dan neemt Vincent het stuur over. En via Saint Vith rijden we Duitsland in. Hier is het erg rustig op de weg. Tegen 5 uur arriveren we op een camperplaats in Schwetzingen. Dat ligt vlak bij de A6 ten zuiden van Mannheim. Een mooie vlakke plaats. Geen voorzieningen, maar gratis! De Lidl en Aldi vlakbij evenals een friettent met lekkere halve haantjes.

is weer een reisdag. Om 8 uur verse broodjes halen bij de Lidl. Lekker ontbijten en dan op naar Pont Tresa in de buurt van Lugano. Dat wordt weer een hele dag rijden. Na in het begin een paar kilometer file is het verder erg rustig op de weg. Er wordt wel flink gewerkt en dan gaat het verkeer over smallere banen, maar nergens oponthoud. Zelfs de Gothardtunnel gaan we zonder mankeren door. Dat hebben we wel eens anders meegemaakt. Uren in de file. Het laatste stukje voor de grens met Italië wanneer we al van de snelweg afzijn is nog wat aanschuiven, maar om vier uur zijn we op de camping. Nog steeds heerlijk weer. Veel zon en een graad of 25. Vincent heeft al zijn documenten op een harde schijf gezet, maar de documenten zijn foetsie. Gelukkig dat ik de deelnemerslijsten heb uitgeprint en gedownload.

en met stralend weer vertrekken we richting Modena. Een stad waar we nog niet zijn geweest. Ontbijt op de camping en dan een mooie rit langs het meer van Lugano richting de snelweg. Vlak voor we de snelweg opgaan doen we boodschappen in een enorme supermarkt. Dan de snelweg op naar Modena. Het is rustig op de weg en geen files of vrachtauto’s. Dat komt omdat het vandaag een nationale feestdag is in Italië. Rond 3 uur arriveren we op een campercamping. Erg rustig en mooi aangelegd. Met douches en toilet etc. Op de fiets is het ongeveer 3 kilometer naar Modena en dat staat voor morgen op het program. Na het eten nog een eindje wandelen en genieten van het mooie weer.

en het blijft vervelend, maar het blijft stralend weer. Om half tien rijden we op de fiets naar Modena. Van de camping hebben we een routekaart gekregen en een plattegrond van het centrum. Het hele stuk rijd je over fietspaden naar de stad. Ook in het centrum is het erg fietsvriendelijk. Overal parkeerplaatsen waar je je fiets aan kunt vastmaken. We rijden de stad binnen en stoppen op het domplein. Aan dit plein staan de kathedraal, de klokkentoren en het Palazzo Communale. De kathedraal is van oorsprong een Romaans gebouw, maar natuurlijk is er in de loop der tijd veel verbouwd. Twee grote leeuwen staan voor de kerk en er is ook een buitenpreekstoel. Binnen wordt er gerestaureerd en de halve kerk zit achter grote doeken. Het gemeentehuis is vrij te bezoeken. Een paar mooie oude kamers met wandschilderingen. We fietsen naar het Palazzo dei musei. We hebben nog 20 minuten om het archeologiemuseum te bekijken. Meer heb je eigenlijk ook niet nodig. Veel neolithische vondsten. de afdeling met technische instrumenten is wel aardig. In het paleis ook de schilderijencollectie van de familie Estense. Veel religieus werk. En ook een collectie Romeinse vondsten. In Modena heb je ook een grote markthal waar allerlei versproducten worden verkocht. Leuk om hier rond te kijken. Dan een lunch en daarna fietsen we weer terug. Verder wat lezen en bepalen wat we morgen doen.

Het is bewolkt vandaag. Na het ontbijt breken we op. Eerst schoon water laden en vuil water lossen. Op deze camperplek is dat erg goed geregeld. Vincent wil graag de Linea Gothica uit WOll zien. Volgens internet en de Lonely Planet is er veel van te zien in Borgo Mazano een dorpje 20 kilometer ten noorden van Lucca. We rijden binnendoor over de Passo de Radici. Een mooie tocht dwars door de Alpi Apuane. Boven op de pas ligt nog sneeuw. Intussen is de zon gaan schijnen en is het weer warm geworden. In Borgo Manzano is een camperplek bij het toeristenbureau ( volgens de Acsigids) Dat klopt, maar het toeristenbureau is gesloten en er staat nergens waar we de Linea Gothica kunnen vinden. We besluiten eerst te eten.Dan loop ik naar een bar en vraag waar we moeten zijn. De man stuurt ons een hele verkeerde kant uit. Gelukkig lopen we maar. We besluiten om dan maar een eindje verder te rijden, maar we zien niets. Ik draai de camper en ja hoor dan zien we een restant van een anti-tankwal. We rijden de parkeerplaats op en gaan op zoek naar nog meer resten. Door de begroeiing richting rivier, maar je wordt er niets wijzer. Jammer maar helaas. We hebben in ieder geval een prachtige bergrit gereden. Dan maar terug richting Passo de la Futta, nu over de snelweg en tegen 4 uur arriveren we op Il Sergente. De camping is inderdaad erg klein, maar samen met de bazin komen we aan 16 plaatsen. Het is nog een heel gepuzzel om daar 16 campers variërend in lengte van 4,60 tot 8 meter te plaatsen, maar we hebben een schema gemaakt.

Weer een mooie dag. Na het ontbijt rijden we naar een paar plaatsen die we hebben aanbevolen in onze reisgids. Eerst naar een museum over de Linea Gotica ( dit is wel open) We zijn de enige bezoekers in dit kleine museum en we krijgen een speciale rondleiding. Hier in de passo del gigio is erg gevochten bij de bevrijding van Italië. Veel materiaal dat gevonden is in de bossen en heuvels in de omgeving wordt hier tentoongesteld. Er zijn een paar maquettes van hoe de Duitse bunkerstellingen waren en er zijn kamers uit een Duits bunkerziekenhuis nagebouwd. Al met al een leuk bezoek. Verderop moet een monument voor de gevallen Amerikanen zijn, maar daar kun je niet vlakbij parkeren. We parkeren een stuk erop en lopen een zandpad op en komen dan op een grote wei. Vandaar heb je een prachtig uitzicht over de omgeving en ook zicht op het monument. Daarna rijden we door naar Scarperia . We kunnen de camper parkeren aan de rand van het stadje en lopen zo naar het centrum. Er is een groot bisschoppelijk kasteel. Het museum sluit om 1 uur en we zijn er om kwart voor een, dus geen museum. Het kasteel staat aan een mooi plein. De kerk er tegenover is bijzonder, omdat hij zo eenvoudig is. Verder zijn er natuurlijk de nodige messenwinkels ( de specialiteit van dit stadje) Verder is er niet veel te zien. we rijden naar de Conad om inkopen te doen en dan terug naar de camping. We lunchen pas om 3 uur. Tegen 6 uur arriveren de eerste gasten: Cees en Wil en Jan en Suze. Ze hebben een plekje en dan gaan we koken. Er zijn wat problemen met de gas. En het wordt dan ook 8 uur voordat we kunnen gaan eten.

Het is wat bewolkt, maar toch nog lekker weer. na een ontbijtje met verse croissants gaan we op pad. Het doel is de Passo della Futa en misschien op de terugweg de Romeinse weg. We vertrekken om 10 uur. Het is een mooi pad door het bos. Wel flink stijgen. Boven gaan we ook nog even kijken bij het Duitse oorlogskerkhof. Je hebt vandaar een schitterend uitzicht over de omgeving. Dan terug, de Romeinse weg komt morgen wel. We zijn om half een weer terug en daar staat de volgende camper al weer. Vandaag arriveren er 5. Op de camping is het gezellig druk. Veel wandelaars en zelfs een groep die met een paard aankomt. ’s Avonds eten in het restaurant en even facetimen met Joke. De verbinding is erg slecht, dus dat doen we nog eens over.

Vannacht heeft het wat geregend en het is een stuk kouder geworden. Ik heb in ieder geval te weinig polo’s meegenomen. Vanmorgen maken we een tocht af die we 14 jaar geleden zijn begonnen. De zoektocht naar de Via Flaminia. Nu keurig bewijzerd en bordjes bij de resten van de Romeinse weg. Het is een wandeling van ongeveer een uur. Onderweg erg veel wilde planten. Die staan nu allemaal in bloei. Daarna lunchen. Een paar mensen willen een andere plaats en dat kan nu nog. Vandaag maar een nieuwe camper dus morgen moeten er nog 6 komen. ’s Avonds kletsen bij Herman en Paula. Het is al 1 mei voor we in bed kruipen.

De eerste dag van de reis. Langzaamaan komt iedereen vandaag binnengedruppeld. De eerste dag dat de temperatuur wat minder is en er af en toe een druppel valt. Om half negen loop ik naar de bar om het brood te halen, maar dat is er pas om half een. ( 1 mei natuurlijk) Tegen 5 uur begint het echt te regenen. Dan is Ad nog niet binnen, maar een half uur later zijn we compleet. Voor iedereen een plaatsje gevonden op deze toch wel krappe camping. Om half zeven verzamelen in het restaurant, dan een inleidend praatje en welkom en een heerlijk diner. 3 Soorten pasta, als secundo twee soorten vlees met aardappeltjes en tomaten uit de oven en als toe Tiramisu en koffie. De tiramisu voor Herman met een kaarsje erop vanwege zijn verjaardag. Morgen gaan we verder. En het regent nog steeds hard.

Verplaatsing naar Tuoro. Dat voelt als thuiskomen. De camping is een stuk kleiner geworden, omdat het stuk over de brug niet meer als camping wordt gebruikt. Het is redelijk weer vandaag. Iedereen is erg laat binnen. De laatsten arriveren pas na 6 uur. Een mooie plek aan het water voor 4 personen en de rest staat ruim daarachter. ’s avonds een pizza eten bij Ciao Ciao vanwege mijn verjaardag.

Het is nog steeds regenachtig weer. Van fietsen en wandelen komt niet veel terecht. Toch gaan er mensen naar Assisi, op de fiets boodschappen doen of een eind wandelen. We beginnen de middag in de bar van de camping met wat kletsen. Wanneer we een spelletje willen doen klaart het wat op en volgt een jeu de boules competitie. Coby en Henk nemen het voortouw en houden de punten bij.

Om kwart over acht wordt ieder verwacht bij de ingang van de camping. Vandaar vertrekt de bus naar Cortona en Perugia. We stoppen na wat gehakketak bijna boven aan in Cortona. Inmiddels is het flink gaan regenen. Veel mensen vluchten binnen om een kop koffie te drinken. Anderen gaan een kerk of museum bekijken. Dan rijden we naar Perugia waar we om 1 uur gaan eten bij Dal mi Cocco. Het menu is veranderd en ook €2 duurder geworden, maar toch nog spotgoedkoop. Na het eten vertrekken we tegen 3 uur voor een rondwandeling door de stad. Ook hier weer van boven naar beneden, zodat men niet hoeft te klimmen. De meesten gaan mee met mij over het aquaduct en via wat trappen de stad in. Vincent gaat met Coby en scootmobiel langs een traploze route. Het blijft een prachtige stad Perugia. Jammer dat de kathedraal en het Palazzo della Signori niet open zijn. Maar er is toch nog veel te vertellen. Het lopen door de ondergrondse stad is voor de meesten toch weer erg indrukwekkend. Om acht uur even 2 minuten stilstaan bij de oorlogsslachtoffers.

Eerst afscheid nemen op Punta Navaccia en betalen natuurlijk. Dan op naar San Biaggio om even langs Carla te gaan. We blijven er een uurtje en gaan dan door naar Narni. De campingeigenaren staan al te wachten en weer een hartelijk welkom. We staan op ons oude plekje. Het is lang wachten voor de eerste camper komt. Intussen bespreken we of we morgen naar Narni kunnen met auto’s of een busje, het brood voor morgen en Alfredo doet nog een voorstel voor een diner in een of ander restaurant. Er zijn toch wel wat problemen. Een heeft een kapotte motor en de ander heeft zijn spieren verrekt.

Een aantal mensen gaat te voet naar Narni. Maar met een busje kunnen we ook naar Narni. Er zijn wat onduidelijkheden over de prijs. Voor ons is niet duidelijk wat het nu is € 2 pp of 8 pp. Ik ga mee met de eerste shift en ga eerst geld pinnen. De camping wil contant betaald worden. De chauffeur heeft aangegeven dat je eerst de kathedraal moet bezoeken, omdat daar om 11 uur een dienst begint. Dat doet iedereen dan ook. Een zeer bijzondere kathedraal begonnen in de vroege middeleeuwen en steeds is er een stuk aangebouwd. Het is vandaag feest in Narni en de kerk is mooi versierd. Er is een groep muzikanten en een koor. Verscheidene mensen vormen een groep “ edelen?” in oude kostuums. Zij lopen ook in optocht door de stad. verder zijn er trommelaars en mensen in Romeins ornaat. Overal vlaggen. Iedere wijk heeft zijn eigen banier. Leuk om te zien. Verder is Narni een mooi oud stadje met kleine straatjes en nog veel erg oude huizen. Maar de huizen zien er goed verzorgd uit. Narni onder de grond wordt aangeprezen. Wij gaan met een aantal anderen de rondleiding onder de grond doen. In het begin is het best aardig, maar de gids is erg lang van stof en dat begint te vervelen. We gaan dan ook vroegtijdig terug naar de uitgang, Wanneer we in de buurt van de dom komen is de dienst net afgelopen en komt er een stoet mensen in Middeleeuwse kledij de kerk uit. Wij gaan intussen een lekkere kop koffie drinken. Tussen een en twee worden we in ploegjes weer thuis gebracht. Het was een mooie dag en het blijft de hele dag lekker weer. Tegen de avond ons eerste happy hour. We beginnen met het maken van limoncello en eindigen met zijn allen buiten in de zon.

We gaan verder naar Opi. Het brood is erg laat ( pas om half tien ) en ook het afrekenen duurt lang. Eindelijk zijn we tegen 11 uur op weg. We willen langs een supermarkt en moeten nog tanken. Wanneer we dat gedaan hebben is het inmiddels half een. De weg naar Opi is 200 kilometer, maar de meeste maak je over secundaire wegen in de bergen. Om half drie arriveren we op de camping en nadat we ons geïnstalleerd hebben, gaan we eerst een boterham eten. Iedereen komt daarna binnendruppelen. De laatste om half 7. Jan en Suze zijn nog in Narni. Hun camper is inmiddels gemaakt en ze komen morgen. Rens en Ludy komen vertellen dat ze waarschijnlijk de reis niet afmaken. De zoon van Ludy’s zus is plotseling overleden. Ze zullen niet op tijd zijn voor de begrafenis, maar ze wil toch terug ( logisch)

Het is redelijk weer vandaag en veel mensen worden door Antonio naar het dorp gebracht zodat ze terug naar de camping kunnen lopen ( dalen) Een 5 tal anderen gaan een lange wandeling door de bergen maken. Wij maken een wandeling van ongeveer een uur naar een stroomversnelling en een “grot” Om half 5 komt iedereen bij elkaar in het restaurant van de camping. Antonio de campingeigenaar geeft een cursus pasta maken en de mannen moeten zo goed mogelijk kneden en rollen. Daarna de platte pasta in reepjes snijden. We blijven in het restaurant zitten en drinken voor het diner een wijntje. Het diner bestaat mede uit de pasta die de mannen vanmiddag hebben gemaakt. Het wordt een gezellige avond. Rens en Ludy gaan morgenochtend naar Nederland terug.

Vandaag reizen we verder naar Vieste. dat is een lange rit en vooral over bergwegen. Eerst afrekenen bij Antonio en dan vertrekken we. Tegen 3 uur zijn we pas op de camping. Er is vandaag en morgen feest in Vieste en er zal deze avond een processie langs de camping trekken. Over het tijdstip bestaat enige verwarring. Wij lopen eerst het dorp in en wanneer we tegen 10 uur terugkomen is de processie in aantocht. Een hele lange sliert mensen met kaarsen die Marialiederen meezingen. Als laatste een Mariabeeld dat gedragen wordt door jonge mannen. Wanneer de stoet is gepasseerd volgt een vuurwerk.

En weer een zonnige dag. Iedereen is aan de was en gaat het stadje in. Wij doen alvast wat boodschappen voor morgen en verder een luie dag. “s Avonds lopen we het stadje in omdat er van alles wordt georganiseerd. We lopen naar boven naar de oude stad en kijken uit over de baai. Prachtig zo in het half donker. Bij een winkel kopen we cadeautjes voor moederdag. Zakken met driekleurenpasta. We kopen een ijsje en kijken naar de voorstelling van een volksdansgroep. Dan lopen we terug. In de stad komen we bijna iedereen van de groep tegen. Leuk dat het zo gaat. ’S nachts na twaalven volgt een enorm vuurwerk, maar daar hoor ik alleen het geknal van.

Alweer de laatste dag in Vieste. ’s Morgens gaan we de laatste boodschappen doen voor het happy hour en Vincent rijdt de moederdag cadeautjes naar de camper. We zitten rustig voor de camper wanneer ineens Frits komt aanrennen en we in de camper van Herman en Paula kijken. De vlammen komen uit hun kooktoestel en reiken naar het dak. Gelukkig pakt Paula snel een branddeken en kunnen de vlammen geblust worden, maar hun hele camper is zwart van de rook en het stinkt erg. iedereen komt natuurlijk kijken. Wanneer de eerste schrik voorbij is komt de hulp op gang. De spullen worden gewassen in de wasmachine. De afwas wordt gedaan, alles wordt uit de camper gehaald en iedereen helpt, met een nieuwe pan, een thermoskan etc. De camper wordt schoongemaakt en ieder draagt bij met een stofzuiger, een middel dat de rookgeur verdrijft, een sterk schoonmaakmiddel, een accuboor etc. Om vier uur is het meeste leed geleden, de camper weer schoon en ingeruimd en kunnen we beginnen met het happy hour. Wat een dag!!!!! ’s Avonds gaan we met Herman en Paula een pizza eten in de stad.

Het duurt toch nog een hele tijd voor we vertrokken zijn. We moeten afrekenen en dat het liefst contant natuurlijk. De oude dame van het hotel leeft nog steeds en heeft een pakket voor de reisleiding achtergelaten. We vertrekken en rijden langs de kustweg naar Canne de la Bataille. Nog steeds stralend weer. Vlak buiten Manfredonia is een enorme supermarkt en daar gaan we boodschappen doen. Een nieuw fototoestel voor Vincent en verder de dagelijkse dingen. Dan verder. Op de parkeerplaats in Canne staan de meeste mensen al keurig te wachten. Vincent neemt hen mee naar de opgraving, ik blijf beneden bij Coby en Henk. Dan op naar Castel del Monte. Daar staan we tegen een uur of zes allemaal. We zitten lekker te kletsen als er een onweersbui losbarst. Dan moet iedereen toch naar zijn eigen campertje.

Voor elke moeder is er een zak met pasta in de kleuren van de Italiaanse vlag. Vincent en Ad Vugts kloppen aan en vragen aan de mannen of ze wel aan moederdag hebben gedacht. Die krijgen dan de pasta om aan hun vrouw te geven. Dan gaan wij als een haas weg. Op naar Venosa waar we een camperplaats hebben aangeschreven, maar die nooit heeft geantwoord. We zijn er binnen een uur en dan blijkt dat men nooit de mail leest. Toch maar naar toe gaan dan. Dan verder naar Alberobello. daar arriveren we om twee uur. Dan blijkt dat we niet bij elkaar kunnen staan. Dat is heel vervelend en niet volgens de afspraak. Er worden twee campers verplaatst en dan kunnen we “krap” staan. Nog een afspraak gemaakt voor een diner morgenavond een praatje en dan naar bed.

Vanochtend eerst broodjesbar en dan naar de stad om te pinnen. Dat is nog een karwei om een goede pinautomaat te vinden die gewone passen accepteert en niet alleen creditcards. Maar het lukt. We lopen en kijken nog wat rond in Alberobello en kopen een vingerhoed voor Jenny en potloden met een trullo erop voor de kleinkinderen. We willen brood kopen, maar vinden geen bakker. Dan kopen we maar een soort hartig broodje. Tegen 1 uur gaan we op de fiets naar het restaurant om het menu door te spreken. Dat wordt niet alleen doorspreken, maar ook proeven. Voor € 20 krijgen we een prachtig diner compleet met primo. Als toe kersen. dit is een apart soort . Kersen met een soort bij-kersje dat veel kleiner is dan de echte vrucht en volgens de kok Mimo ervoor zorgt dat de vogels de kers niet aanpikken. Dan terug en wat administratie doen. Verder een spelletje Molky ( een of ander Fins spel waarbij je met een stok moet gooien) We rekenen af bij de camping en gaan in een lange rij op de fiets naar het restaurant. Het wordt een heel gezellige avond en tegen half elf rijden we terug naar de camping. Iedereen met een buik vol heerlijk eten.

Vandaag rijden we naar het zuidelijkste puntje van de reis: Gallipoli. Wij rijden de snelste weg en hebben tijd om nog even bij de Lidl boodschappen te doen. Voldoende alcohol om veel limoncello te maken. Daarna naar de camping. Ook hier net als in Alberobello wordt er geen rekening mee gehouden dat we als groep bij elkaar willen staan. Maar uiteindelijk komt alles goed en staan we bij elkaar. Tijdens ons eten komt Theo want zijn vrouw is al meer dan een uur weg naar de winkel om de hoek. Vincent staat meteen op om mee te gaan, maar net als ze op de fiets stappen komt Ineke er aan. Gelukkig. Tegen de avond begint het te regenen. Dat is jammer, maar van de campingbaas mogen we gebruik maken van een zaaltje. Daar houdt Vincent zijn verhaal en blijft de helft van de groep zitten om spelletjes te doen. Morgen gaan we bbqen en de groep moet zorgen voor de bijgerechten.

Op de fiets naar Gallipoli. dat is prima te doen. Een klein kwartier en je bent bij de oude stad. De stad ligt erg mooi. Alleen met een brug verbonden met het vaste land. We fietsen eerst een stuk langs de waterkant op de muur dus eigenlijk. Mooie uitkijkjes over de kust. We bekijken de Franciscus kerk en gaan dan de stad in. Als eerste het Museo Civico. Een erg vreemd ouderwets museum. Een soort rariteiten kabinet. Veel opgezette dieren en allerlei stenen. Een oude sarcofaag, maar ook fossielen en foetussen op sterk water. Dan de kathedraal ( niet veel aan, met een schilderij waar heel plastisch op te zien is hoe de borsten van St. Agatha worden afgesneden.) Een bezoek aan het kasteel en een kijkje in een ondergrondse olijfoliepers uit de 17e eeuw. Nog een lekker ijsje en dan terug naar de camping. Gallipoli is een leuke stad, waar je prima op de fiets naar toe kunt vanaf de camping. Tegen 3 uur gaan wij ons deel van de bbq doen. Zorgen voor vlees en vis. De vis wordt in de supermarkt wel schoongemaakt, maar wij doen het nog eens over en vullen de vis met kruiden. Ingepakt in alufolie moet hij zo op de bbq kunnen. Om 19.00 uur staat de bbq klaar. Jan zet er zijn bbq ook bij. Er is genoeg voor iedereen. Afgepast, dat wel. De bijgerechten die iedereen heeft gemaakt zijn erg lekker. Een heel geslaagde avond.

Vandaag verplaatsing naar Matera. het is toch nog een eind rijden alhoewel wij over de superstrada rijden. In Matera rijden we eerst verkeerd en komen op een prachtige uitkijk plek terecht. Gelukkig kun je er draaien en belanden we toch bij de camperplaats. Wanneer je aankomt, denk je waar ben ik beland, maar het is een heel mooie plek. Heel rustig en schitterend gelegen in de natuur. Paolo doet zijn uiterste best om het ons naar de zin te maken. Voor morgen regelen we een bus naar Matera.

Eerst brood uitdelen en dan met de bus ( een half uur te laat wegens “politiecontrole”) naar Matera. Een aantal mensen gaan alleen of in een groepje. Ons wordt door de rest gevraagd of wij hen rond willen leiden. We kiezen een route uit op de kaart en gaan eerst door een klein poortje een flink aantal trappen naar beneden. Iedereen is onder de indruk en het is ook een mooie route. We drinken koffie en vervolgen de weg en komen uit aan de rand van de stad waar je zo het ravijn in kijkt. We gaan terug naar de dom en eten wat in een klein tentje. Nog een stuk lopen en dan na een ijsje met de bus terug naar de camperplaats.

Vandaag verplaatsing naar Venosa. Wij zijn rond 12 uur op de camperplaats. Het ziet er goed uit en we willen boodschappen doen. De beheerder leent ons spontaan zijn auto omdat het nog al ver is. Zijn vrouw heeft even tevoren aangekruist waar de winkels zijn, maar dat heeft ze toch niet goed gedaan, omdat we ze niet kunnen vinden. Eindelijk gevonden en dan terug. De meeste campers arriveren redelijk laat. Ze hebben Melfi bezocht of Venosa. De beheerder verkoopt naast kersen ook wijn en ik koop een 5 literfles rode wijn. iedereen kan proeven tijdens het praatje. Het is lekkere wijn, maar niet voor een happy hour. Te veel alcohol (13,5%) en wat droog van afdronk. De plek is wel mooi, maar er is erg veel lawaai van de erbij gelegen autowasserij.

Vandaag naar Paestum. Een camping aan zee. We doen onderweg nog even wat boodschappen en arriveren tegen 1 uur op de camping. De baas erg verbaasd, want we zouden toch morgen komen? Tja dat heb je wanneer je de mail niet leest. We hebben deze camping al in januari geboekt en de eigenaar heeft de boeking bevestigd. De data kloppen, maar er is niet op ons gerekend.5 fatsoenlijke plaatsen zijn er en verder scheef en klein en vies. Dan een oplossing zoeken. We bellen met een andere camperplek en gelukkig heeft deze wel plaats voor 15 campers. We staan nu tussen de olijven bij een mozzarella makerij. Een mooi winkeltje erbij. Alleen geen douche. We gaan ’s middags proberen om de Campania Arte card te regelen, maar dat moet morgen gebeuren. We krijgen alvast wel 15 folders mee. Als compensatie willen we uit eten en hier op de camperplaats kun je alleen lunchen. Dat wordt dan een pizza in het restaurant 200 meter hier vandaan. Een vermoeiende dag.

Een warme dag is het vandaag. Het brood wat is besteld komt pas na 9 uur en dat is te laat. We vertrekken om half tien richting de opgraving. Vincent heeft eerst de artekaarten opgehaald. Nu allemaal uitdelen bij het museum, activeren en de eerste maal gebruiken. Het is zo ’s morgens vroeg al druk en warm. we besluiten om eerst naar links te lopen en daar de opgravingen te bekijken en als laatste de twee grote tempels te zien. Op ons gemak gaan we door de opgraving heen en om elf uur laten we iedereen los. ’s Middags willen we nog naar het museum, maar dat is dicht dus maar naar het strand. We maken een strandwandeling met Wil, Cees, At en Ineke. Daarna nog wat water kopen en wachten tot we naar het restaurant gaan. Vijf stukken pizza is toch wel erg veel, maar het was lekker en geslaagd.

Naar Pompei. Maar een klein eindje ( 75 km) en we arriveren al voor 12.00 uur. Eindelijk na 3 dagen een warme douche. Jan en Ine arriveren al vroeg en gaan vanmiddag nog naar Erclolaneum. De rest arriveert in de loop van de middag. De campinghouder heeft keurig een rijtje plaatsen gereserveerd. ’s Avonds nog een meeting over de dagen die komen gaan en de excursie naar Pompei morgen. Na de meeting blijkt dat Frans zijn Artecard heeft weggegooid. ( er zou nooit gezegd zijn dat je de kaart goed moet bewaren ) . Bij de uitreiking in Paestum heeft Paula hem nog duidelijk gemaakt hoe hij de kaart moest gebruiken en activeren. Anne Marie vraagt om een nieuwe, maar die kan hij dan kopen. We zien hen niet meer terug. We zien het morgen wel.

Het blijkt dat Frans de kaart van Henk heeft geleend!!!! We vertrekken om kwart voor negen naar de opgravingen. Iedereen in regenjas en met paraplu. Het is nat, maar eenmaal in Pompei valt het wel mee. We schuilen eerst onder de Porta Marina en lopen dan door naar het huis van de Vetti. Daar sta je droog. Het is erg stil nog en we kunnen ongestoord genieten van het huis. Daarna het huis van Menander en het forum. Ondertussen is het gestopt met regenen, maar nog steeds rustig. We zien de lupinara en daar staat een redelijke rij. Het begint drukker te worden. Bij het theater en het odeon is het af en toe dringen. Meer Pompeii Nog meer Pompeii Het loopt tegen enen wanneer we wat gaan eten in het restaurant en daarna splitsen we in mensen die teruggaan en mensen die nog naar de villa dei mysterie gaan. Samen met Wil ga ik door het museum en de museumshop naar buiten. We kijken daar nog naar een film en ik koop wat voor Amelie. ’s Avonds gaan we eten in een restaurant ( hotel Vittoria) met de hele club. Het is erg chic gedekt en het eten is prima. Doen we volgende keer weer.

Vandaag gaan er een fiks aantal mensen naar Napels met de trein. Wij gaan naar Sorento. Even met zijn 2en alleen op pad. Sorento is een leuke plaats met een mooi oud centrum en veel winkeltjes. Bij de haven kijken we waar je kaartjes kunt kopen en waar de boot naar Capri vertrekt. Morgen wil een groot aantal mensen die richting uit. We lopen langs de haven en de zee naar de lift die je weer terug brengt in de stad . Daar lopen we rond, zien een bruiloft en kopen souvenirs voor de kleinkinderen. We eten een heerlijk vismenu aan de grote haven en gaan dan met het treintje weer terug naar de camping. Daar is het erg rustig. Als At en Cees terugkomen blijkt dat At is gerold. Zijn geld kwijt, maar ook zijn id bewijs. Vincent en hij gaan aangifte doen bij de politie. De anderen komen laat terug en hebben genoten van de drukte, het museum etc. Anne-Marie en Frans vertellen ons dat ze na Pompei de reis verlaten. Ze willen nog naar de Noord-Italiaanse meren. Meer Herculaneum

Een hele boel mensen gaan vandaag met het treintje en de boot naar Capri. Wij gaan naar Villa Regina. Dat is een halte met de trein. Wanneer we bij de opgraving aankomen blijkt die gesloten te zijn tot september. ( Overal zie je grote affiches over de villa) Gelukkig is het museum wel open. ’s Middags wat uitrusten. De Capri gangers zijn fiks teleurgesteld. Het kaartje voor de boot is erg duur (€40) en het is ongelofelijk druk op het eiland. De prijzen in de horeca rijzen de pan uit. Deze aanbeveling gaat uit het boek.

Vandaag gaat de reis verder naar Monte Cassino, maar eerst een rondleiding in Capua. Hier staat het op een na grootste amphitheater uit de Romeinse oudheid. Speciaal hier is dat de ondergrondse ruimtes nog intact zijn. Het is een vrije excursie, maar op een na is iedereen er. Het is bloedheet, maar onder de grond is het koel. Na het amphitheater volgt het mitreum. We hebben een afspraak gemaakt met het museum, dat iemand met de sleutel komt en dat we niet eerst naar het museum moeten. Dit is toch wel heel speciaal zo’n geheime ruimte. Daarna op naar Monte Cassino, waar we net als 2 jaar geleden overnachten naast het klooster. Vincent vertelt s’avonds het verhaal van de strijd om het klooster in WO ll. Daarna blijven we nog lang zitten om met elkaar te kletsen.

Iedereen gaat vanmorgen het klooster bekijken. Wij rijden door naar de volgende camping omdat die nieuw is voor ons. Het is een prachtige camping met mooi grote plaatsen en spick en span sanitair. We fietsen nog een stuk naar het strand en dan komt iedereen binnen. ’s Avonds Happy hour en enquete. Tot 12 uur blijft het gezellig.

De laatste dag van de reis. Iedereen is aan het inpakken en doet een laatste boodschap. Wij fietsen naar het dorp: Sabaudia. In de dertiger jaren is dit gebied door de fascisten drooggelegd. Het dorp is op de tekentafel ontworpen en heeft wel wat weg van een Amsterdamse School wijk. Op dit ogenblik zijn ze veel aan het opknappen. We drinken een kopje koffie en doen wat boodschappen. Dan weer terug. ’s Avonds een spetterend einddiner. Veel te veel eten natuurlijk, maar wel lekker. De muziekman krijgt iedereen op de vloer en het wordt een echt slotfeest. Het was een fantastische reis, met leuke, aardige nieuwsgierige flexibele mensen.

Naar huis: Eerst een ontbijtje in de bar van de camping en dan door naar San Biaggio. Daar een pranzo bij Carla en kletsen bij Daniele en Pier Paulo. Tegen half drie rijden we verder naar het noorden. Het is benauwd warm. We stranden in Rioveggio bij Riva del Setta. Daar barst na het eten het onweer los. De volgende dagen rijden we rustig terug naar huis.